Адна  з  найбольш  важных  функцый  спажывецкай  кааперацыі – нарыхтоўчая дзейнасць.  З  пачаткам  лета  яна  ўступае  ў  актыўную  фазу.  На  палетках   і  сядзібах  расце,  наліваецца  сокамі  ранняя  гародніна,  у  садах  і  лясах  пачынаюць  спець  ягады…  Спажывец  хоча  паласавацца  дарамі  прыроды,  а  чалавек,  які  вырасціў  багаты  ўраджай, – здаць  яго  лішкі  з карысцю  для  сябе.    Жаданні  абодвух   бакоў  акурат  па  сіле  задаволіць  нарыхтоўшчыкам  сістэмы  спажывецкай  кааперацыі.
Вось  што  расказаў  аб  арганізацыі  закупак   у  насельніцтва  лішкаў  сельскагаспадарчай  і  дзікарослай  прадукцыі  намеснік  старшыні  праўлення  раённага  спажывецкага  таварыства  па  нарыхтоўках  Васіль  Казіміравіч  РАБЦЭВІЧ:
–Сёлета  мы  плануем   арганізаваць  работу  каля  дзясятка  няштатных  нарыхтоўшчыкаў.  Яны  будуць  ездзіць  па  раёне,  прымаць  садавіну  і  гародніну,  дзікарослую  прадукцыю.  Нарыхтоўчыя  пункты,  якія   размешчаны  ва  ўсіх  магазінах  спажывецкай  кааперацыі,  і  прыёмны нарыхтоўчы пункт  на  ст.  Несята  працуюць  згодна  з  распарадкам  работы.  Што  датычыць  іншых  відаў  прадукцыі,  то,  напрыклад,  мы  павялічылі  цэны  на  закуп  у  насельніцтва  мяса:  за  кілаграм   у  забойнай  вазе  плацім  да  40  тыс.  рублёў  у  залежнасці  ад  катэгорыі.  У  прыватнікаў,  дарэчы,  цана  ніжэйшая.  Канешне,  аб’ёмы  закупу  мяса  цяпер  значна  меншыя.  Некалі  ў  месяц  яны  складалі  1,5  тоны,  а  цяпер  кілаграмаў  800.  Мы  выязджаем  і  дамаўляемся  са  здатчыкамі  пра  ўмовы  закупу – у забойнай  ці  жывой  вазе.  Разлічваемся  з  людзьмі  своечасова.  Інфармуем  насельніцтва  пра  нарыхтоўчую  дзейнасць,  рэгулярна   даём  у  газету  аб’явы  з  тэлефонамі,  па  якіх  можна  звярнуцца  па  любым  пытанні.  Пры  выкананні  заявак  ад  здатчыкаў  прыярытэт  аддаём  аддаленым  населеным  пунктам  і  пенсіянерам.
– Нарыхтаваць  прадукцыю – адна  справа.  Ці  ёсць  належныя  ўмовы  для  захоўвання?
– Тыя  ж  ягады,   яблыкі  захоўваем  не  больш  чым  два  дні.  Прадукцыя  знаходзіцца  ў  камерах,  абсталяваных  спліт-сістэмамі,  што  дазваляе  падтрымліваць  камфортны  мікраклімат,  а  потым   адпраўляем    іх  у  Глуск  у  цэх  глыбокай  замарозкі,  з  якім  маем   дамоўленасці  на  перапрацоўку  і  захаванне   прадукцыі.
– Якія  захады  робіце,  каб  забяспечыць  пакупніка  свежай  гароднінай?
– Цяпер  закупляем  у  насельніцтва  агуркі,  крыху  пазней  дабавяцца  памідоры.  Да  прыкладу,  летась  у  чэрвені  нарыхтавалі  58  тон  гародніны,  з  іх  практычна  70  працэнтаў – у  Століне  і  Лунінцы.  Туды  ездзім  па  свежую  прадукцыю  і  сёлета.  Цана  залежыць  ад  попыту  і  прапановы,  за  дзень  на  тыя   ж  агуркі   можа  памяняцца  чатыры  разы.  Таму  ад  нашых  нарыхтоўшчыкаў  патрабуецца  своеасаблівая  гібкасць:  даводзіцца  стаяць  і  чакаць,  каб  прывезці  па  прымальнай  для  пакупніка  цане  і  самім  не  прагадаць.
– Як  кантралюеце  якасць  закупленай  прадукцыі?
– Людзі,  якія  гадамі  займаюцца  гароднінным  бізнесам,  самі  клапоцяцца  пра  якасць  вырашчанага  і  пацвярджаюць  яе  даведкамі.
– У  магазінах  спажыўкааперацыі   чамусьці  няма  ў  продажы  чырвоных  буракоў  новага  ўраджаю…
– Насельніцтва  для  продажу  чырвоныя  буракі  яшчэ  не  прапануе.  Таму  заключаем дагавор  з  фермерскай  гаспадаркай.  Праз  тыдзень-другі  атрымаем  адсюль  і  буракі,  і  раннюю  бульбу,  і  зяленіва,  але  яно  ў  нас  вялікім  попытам   не  карыстаецца.
– Калі  бабуля  з  вёскі  захоча  здаць  пару  качанчыкаў  ранняй  капусты,  прымеце?
– Прымем.
– І  які  дакумент  запатрабуеце?
– Ніякіх  дакументаў  не  трэба,  нават  усе  неабходныя  лабараторныя  даследаванні  бяром  часткова  на  сябе.
– Наколькі  ведаю,  Белкаапсаюз  ставіць  перад  кааператарамі  задачу  актыўна супрацоўнічаць  менавіта  з  фермерскімі  гаспадаркамі,  каб  круглы  год  задавальняць патрэбы  гандлю  ў  сельгаспрадукцыі.
– У  гэтым  накірунку  мы  працуем  даўно.  Цесныя  кантакты  маем  з  фермерскай  гаспадаркай  “Іосіфавіч”.  У яго  адна  з  самых  вялікіх  гаспадарак  па  вырошчванні  гародніны.  Прадукцыя  вырошчваецца  згодна  з  тэхналогіяй,  добра  захоўваецца.  Пры  закладцы  бульбы  і  капусты  ў  стабілізацыйны  фонд  падключаюцца  прадпрымальнікі  з  нашага   раёна.   У  сезон  нарыхтовак  у  асноўным  бяром  ад  насельніцтва  бульбу.  Астатняе – у  малых аб’ёмах,  для  продажу  ў  магазінах.
– Дзе захоўваецца  прадукцыя  ў  чаканні  спажыўца?
– Маем  адно  невялікае  сховішча.  Хапае  месца  і  для закладкі  прадукцыі  ў стабілізацыйны  фонд,  і  для  той,  што  ідзе  на  рэалізацыю  за  межы  краіны.  На  экспарт  звычайна  адпраўляем  бульбу.
– Напэўна,  ёсць  планы  па  кожным  з  відаў  гародніны?
– Так.  Бульбы  плануем  нарыхтаваць  150  тон,  цыбулі –15,  яблыкаў – 30,  буракоў –10,  морквы –10  тон,  капусты – 30 тон.
– Усё  гэта  для  рэалізацыі  зімой?
– Штогод  па  ўзгадненні  з  райвыканкамам  у  кастрычніку  закладваем  стабілізацыйны  фонд – бульбу,  чырвоныя  буракі,  моркву,  цыбулю,  капусту.  Пяць  пазіцый  па  гародніне  плюс  яблыкі.  Насамрэч  нарыхтоўваем  у  разы  больш,  чым  даведзена  планам.  З  такім  разлікам,  каб  хапіла  на  рэалізацыю  да  мая  ўключна.  Асноўны партнёр  па  яблыках –  замежнае  прадпрыемства  “Арніка  ў  Магілёве”,  з  ім  заключаем  дагавор  на  пакупку  і  захоўванне  неабходнай  колькасці  тон  пладоў.  У  гэтай  гаспадарцы  вельмі  добрае  сховішча.  Па  меры  неабходнасці  пастаўляем  фрукты  ў гандлёвыя  аб’екты.   Будзем  старацца  і  сёлетні  нарыхтоўчы  сезон  арганізаваць  так,  каб  здатчыкі   засталіся  задаволены.
– Дзякуй,  Васіль  Казіміравіч,  і  поспехаў  вам  у  выкананні  намечаных  планаў.

Аліна  СУДНІК.