… Паскрыпвае  снег,  марознае  паветра  прымушае  прыспешваць  хаду,  серп  луны  вісіць над  фруктовым  садам,  а  дрэвы  ў  ранішняй  цемры  здаюцца  нейкімі  казачнымі  істотамі.
Міне  яшчэ   некалькі  тыдняў,  паднімецца  вышэй  сонейка,  прыгрэе,  прылашчыць  промнямі  зямлю,  і  сад  пачне  ажываць.  Асабліва  любіць  жанчына  гэты  стары  сад  вясной,  калі  яблыні,    нібы  нявесты,  прыбіраюцца  ў  бела-ружовы  вэлюм.  Кожны  раз,  ідучы  на  працу  і  спяшаючыся  дадому,  абавязкова  паглядзіць  на  родную  вёску  Орліна  і  ў  думках  пашле  ёй  прывітанне.  Там  прайшло  яе  дзяцінства,  там  раз  і  назаўсёды  прыйшло  рашэнне,  што  жыць  будзе  ў  вёсцы  і  працаваць,  як  некалі  маці,  Фядора  Дзянісаўна,  на  ферме.
Працоўныя  будні  падобныя  як  браты-блізняты.  Нічога,  акрамя  ўласнага  старання  і  спрыту,  дабавіць  нельга.  Група  кароў,  як  і  ў  іншых  аператараў  машыннага  даення,  умовы  працы  такія ж  самыя,  а  вынік  самы  лепшы  па  гаспадарцы  ў  яе,  даяркі  са  стажам  Таццяны  Міхайлаўны  Сямёнавай  (на  здымку).
На  пытанне:  “Як  вам  удалося  надаіць  347  тон  малака  і  атрымаць    па  5352  кілаграмы  сырадою  ад  кожнай  жывёлы?” – яна  сціпла  паціснула  худзенькімі  плячыма  і  ціха  прамовіла:  “А  што  тут  такога?  Працую  ды  і  ўсё.  Не  адна  я  такая”.
Сапраўды,  у  СВК  “Калгас  імя  Будзёнага”  добрых  вынікаў  у  мінулым  годзе дасягнулі  і  іншыя  даяркі.  Наталля  Рыгораўна  Каваленка  ад  сваёй  групы  кароў  атрымала  276  тон  малака,  або  па  4209  кілаграмаў  на  карову,  Алена  Аляксееўна  Ясева – 240  тон,  што  па 3703  кілаграмы  на  карову.  Галіна  Мікалаеўна  Салановіч  даглядае  маленькіх  цялятак  і  раздойвае  кароў  пасля  ацёлаў.  На  яе  рахунку – 161  тона  малака,  або  па  4127  кілаграмаў  на  карову.

Аліна  СУДНІК.