Летапіс Клічаўшчыны  пішацца  лёсамі  і  справамі  соцень  тысяч  людзей.  Кожнае  пакаленне  пакідае  ў  гісторыі непаўторны  след.
Гэты  здымак  наш   тагачасны  фотакар  Васіль   Варакса  зрабіў  вясной 1997  года   ў  раённай  бібліятэцы.  На  здымку – 30  жанчын-маці,  жанчын-салдатак,  чый  лёс  апаліла  вайна  і  якія  нароўні  з  мужчынамі  набліжалі  доўгачаканы  Дзень  Перамогі.   Спрацаваныя  за  жыццё  рукі  іх  ніколі  не  ведалі  суму,  яны  пя-шчотна  лашчылі  спачатку  сваіх  дзетак,  а  потым  і  ўнукаў.  А  колькі  разнастайнай  смакаты  прыгатавалі  яны  за  жыццё,  колькі  зямелькі  перамацалі-перапалолі,  перакапалі,  колькі  дабра  здабылі.  І  вось  на  нейкі  момант  ад-клалі  ўсе  справы,  дасталі  з  куфэркаў  і  шафаў  самыя  лепшыя  ўборы  і  прыйшлі  на  сустрэчу  жанчын-ветэранаў  Вялікай  Айчыннай  вайны.
Спадзяёмся,  што  іх   мілыя  твары  ў  год  70-годдзя  Вялікай  Перамогі  даставяць  радасць  родным  і  знаёмым,  бо  пераважнай  большасці  з  іх  ужо  няма  сярод  нас,  а  тыя,  хто  жыве,  пагля-дзяць  на  сябе  маладзейшых.  На  вялікі  жаль,  імёны ўсіх  30  не  назаву,  таму  разлічваю  на  вашу,  паважаныя  чытачы,  дапамогу.
У  першым  радзе  справа –  Аляксандра  Васільеўна  Салановіч,  медыцынская  сястра,  у  гады  ваеннага  ліхалецця  працавала  ў  эвакашпіталі,  а  пасля  вайны –  акушэркай  у  мясцовай  бальніцы. Высакароднай  медыцынскай  справе  прысвяцілі  жыццё  К. Л. Бяржаніна,  Л.Р.  Булачкіна,  П. І. Альховік,  М.Н. Манёнак,  сярод  россыпу  гэтых  брыльянтаў – настаўніцы  М. Д. Шалай,  М. Р. Атрашонак,  Г. С. Храпко,  М. М. Кандраценка,  працаўніцы  сельскай  гаспадаркі    Е. С.  Шамаль,   Н. Л. Саўко,  В.Я. Гайкевіч-Панцялеева,  Н. Н. Вяршук,  М.Ф. Харыонаўская,  С. А. Заяц,  А.В. Клепча,  у  сферы  абслугоўвання  працавалі   А. І. Пірожнік,  А.В. Рэва,  А. І. Вітоль,  З.А. Трыгубенка,  у  будаўнічай  галіне –  Н.В. Патачыц,  А.А. Ціхамірава,  амаль  30  гадоў  дыспетчарам  аўтапарка  адпрацавала  А.К.  Лескавец.

Аліна  СУДНІК.